Wat gaat de tijd snel.Terwijl ik deze nieuwsbrief schrijf is het al weer 1,5 week geleden dat we terug zijn gekomen in Nederland. We zijn vier hele dagen in Roemenië geweest. Ontzettend dankbaar en blij zijn we dat we deze reis mochten en konden maken.
De vier dagen hebben we nuttig besteedt. Samen met de kinderen hebben we verschillende activiteiten gedaan. Ook mochten we de verjaardag van de tweeling vieren. Het is altijd weer een plezier om na een lange reis, binnen te gaan in het kindertehuis. De kinderen rennen dan één voor één op ons af, soms allemaal tegelijk en we worden overladen met knuffels. De tweeling had voor Bas en mij een mooie tekening gemaakt en een kaart geschreven. Heel lief. Het is voor de kinderen extra leuk wanneer Bas mee komt. Hij is van het zomer mee geweest en de kinderen ontvangen hem elke keer weer hartelijk. Zaterdag zijn we met de tweeling en het jongste meisje naar paardentherapie geweest. Deze drie kinderen gaan doordeweeks naar een psycholoog om bepaalde dingen te kunnen verwerken. Van hun psycholoog hadden ze een bon gekregen om naar paardentherapie te gaan. De kinderen mochten zonder zadel op het paard zitten en door spelletjes te spelen te leren vertrouwen op het paard en om te balanceren. Na de paardentherapie zijn we naar de lidl gegaan en hebben we het busje ingeladen met heel veel fruit, hamburgers en groente. In de avond zijn we met de kinderen mee gegaan naar de kerk. De kinderen moesten 40 minuten lopen om bij de kerk te komen. De kerkdienst was specifiek gericht op de jeugd met veel liederen en een spreker. Verder hebben we natuurlijk traditiegetrouw broodje hamburger gemaakt met een heerlijke salade. Het viel mij op dat ik met regelmaat in maart naar Roemenië ga. Elke keer in maart koop ik chocolade-eitjes en mogen de kinderen in de tuin chocolade-eitjes zoeken. Nog steeds blijkt dit een leuke activiteit. De volgende dag na het zoeken van de chocolade-eitjes kreeg ik van een van de tieners een appje met 'Thankyou' en een foto van een chocolade-eitje verstopt in de tuin. Blijkbaar was dit chocolade-eitje nog niet gevonden, haha. Op de laatste dag hebben we van het sponsorgeld nog boodschappen gedaan. Denk dan aan: melk, groente, fruit en vlees. Daarnaast kwam ik er achter dat de broodrooster kapot was. Dit is een broodrooster die er al staat vanaf het moment dat ik Lidia Home ooit binnen ben gekomen. Toevallig was er bij de Lidl een broodrooster, dus ook die hebben we meegenomen. Soms is het brood taai en dan is het heerlijk om het brood even in de broodrooster te kunnen doen. Een stukje van de nieuwe directeurIn het afgelopen jaar is er een nieuwe directeur gekomen. Edit (vorige directeur) heb ik tijdens mijn tijd in Roemenië gesproken over haar vertrek. Ze gaf aan het niet meer aan te kunnen. De druk is hoog en na haar zwangerschapsverlof is het anders gaan voelen. De volgende woorden van de nieuwe directeur. Het is niet helemaal in correct Engels, maar ik wil zijn woorden met jullie delen. I greet you with love. My name is István Adorján and I am in charge of managing Lidia at home after Edit Biró. It gives me pleasure to contribute and participate in the life of the Lazarenum Foundation, including the development of the Lidia home, through my work. All the more so because I started working here almost 30 years ago during its construction as a night watchman for a year. I then enrolled and was admitted to Reformed Theology in Cluj-Napoca. After graduating from university, I work as a church pastor in a nearby small village, and as a second job at the Lidia home. I run the home and more importantly, educating the children who live here. In a few sentences, I would like to describe the events of the last month at home and a few words about the children and their development. Our future plans We want to renovate the boy's bathrooms (2 pcs.) and toilets, as well as the bathroom in the guest room. Most of the material needs come from a donation from Sam Hjalp, but the cost of the professional work and associated work is 2,500 Euros. Due to the war in the neighboring country, Ukraine, we are also ready to provide space for a refugee family, so we should renovate the guest room with a bathroom. Our problems: Our real problem is the terrible price increase, which makes everyday life very difficult. At the same time, the increase in the minimum wage, set by the state also places a heavy burden on Lidia's home financial situation. With Love Adorján István Vanuit een ander perspectiefDoor corona was het voor mij ruim 1,5 jaar niet mogelijk om naar Roemenië te gaan. In die tijd waren de vakanties die ik had ook echt vakantie. Dit heeft mij ook aan het denken gezet. Al jaren zet ik mij in voor het kindertehuis en ga ik in mijn vakantiedagen standaard naar Roemenië. Ik wil dit met alle liefde en passie blijven doen, alleen ervaar ik wel dat het soms ook goed is om echt vakantie te houden. Ik ben een doener en zodra ik in Roemenië ben, ben ik altijd bezig. Mijn leven is er anders uit gaan zien. Komend jaar staat er een bruiloft en een verhuizing in het vooruitzicht. Waar ik eerder misschien wel 3 a 4 keer per jaar naar Roemenië ging en dan ook echt 2 weken, zal ik komende jaren mogelijk wat korter en minder vaak naar Roemenië gaan. Vanuit Nederland blijf ik het team in Roemenië ondersteunen en mij inzetten met het bestuur om als stichting geld in te zamelen voor Roemenië. Met de directeur heb ik contact via Whatsapp en word ik op de hoogte gehouden van de stand van zaken. Tijdens de verjaardagen van de kinderen en of andere feestdagen gaan er altijd kaarten met de post naar Roemenië. Ondanks dat mijn leven er anders is uit gaan zien, wil Bas deze passie met mijn delen. Samen met hem en het bestuur zal ik mij blijven inzetten voor het kindertehuis. Mijn hart is toch voor een deel in het kindertehuis en dit zal altijd zo blijven. Ik zeg altijd: Lidia Home is mijn 'tweede thuis'.
0 Comments
|
Archief
March 2024
Categorieën |