Drie weken in Lidia Home

Beste broeders en zusters,
Als er iets is wat mijn hart raakt, dan is het de kwetsbaarheid van kinderen. Kinderen, die op jonge leeftijd al een zware rugtas vol nare herinneringen met zich mee moeten slepen. Kinderen, die iemand nodig hebben die voor hen zorgt.  De eerste dag in Lidia Home werd mijn hart opnieuw vervuld met de liefde voor deze kinderen. Sommige kinderen mag ik al bijna vier jaar lang kennen en anderen kende ik nog maar vijf minuten.
               
Vier ogen staren mij aan. Twee jongetjes, die bijna op elkaar lijken. Een tweeling: M&A wat is hun verhaal? Ze zijn letterlijk en figuurlijk opgegroeid tussen de dieren. De jeugdbescherming vond hen in een stal met nog meer broertjes en zusjes. Deze broertjes en zusjes zijn ondergebracht in pleeggezinnen. M&A waren onhandelbaar, aldus de jeugdbescherming. Lidia Home kreeg de opdracht om deze kinderen ondanks de financiële onzekerheid op zich te nemen.

Op dat moment gebeurde iets wonderlijks, de harten van de kinderen, werkers en het bestuur van Lidia Home werden gevuld met liefde, geduld en zachtmoedigheid.
In de afgelopen drie weken is er ontzettend veel gebeurd in kindertehuis Lidia Home. Een vol programma met verschillende taken: contact houden met sponsoren, papierwerk, opknappen van ruimtes in kleine en grote zin, het coachen van de vrijwilligers en de werkers om wat pedagogische handvaten mee te geven en natuurlijk het leukste: tijd doorbrengen met de kinderen.

In globale zin begint mijn dag rond 07:00 in de ochtend en stopt om 22:30 als ik eindelijk mijn bed in kan duiken, maar vaak klopt dan één van de oudste meisjes bij me aan voor een gesprek. Tussendoor heb ik af en toe vrije tijd. Voornamelijk als de kinderen naar school zijn, maar wie mij kent weet dat ik niet stil kan zitten. Ik loop dan vaak een rondje door het huis, kijk wat nodig toe is aan vervanging, waar een schoonmaakbeurt nodig is en of brainstorm met de directrice over van alles en nog wat.

Er is ook hartverscheurend nieuws te melden. Op een van mijn laatste dagen kregen we het volgende nieuws. Eén van de vaders van vier kinderen eiste zijn kinderen terug. Doordat zijn kinderen niet in de jeugdbescherming vallen en 'soort' van vrijwillig in Lidia Home verblijven stonden we machteloos. Thuis zijn niet alle basisvoorzieningen aanwezig. De volgende dag heeft Lidia Home nog een bed, matras en voedselpakket bij het gezin gebracht.

Het maakt me intens verdrietig dat iemand zo ondankbaar kan zijn en zijn kinderen zo wegrukt zonder enigszins te overleggen. De kinderen hebben ruim vijf jaar in Lidia Home gewoond, waarvan ik ze vier jaar heb mogen kennen.

De grootste vraag: Hoe staat het financieel met het kindertehuis?
Heel feitelijk kan ik zeggen dat Lidia Home tot begin januari open kan blijven. Gisteren kreeg ik het bericht dat de directrice een stapel papierwerk voor maandag moet inleveren ter goedkeuring voor het project van de staat. De directrice ziet hier een sprankeltje hoop in, omdat eerder het project al direct afgewezen werd. Bij goedkeuring van het project zal Lidia Home door de staat een jaar lang op minimale basis financieel ondersteund worden . Dit houdt in dat Lidia Home dan met zekerheid een jaar lang open kan blijven. De situatie is kort gezegd dus nog steeds onzeker.

Er is veel om voor te danken en we danken God voor alles wat hij ons heeft gegeven.
Bidt u vanavond de zegenbede met mij mee voor de kinderen:
De Heer zal voor je zijn, om je de juiste weg te wijzen.
De Heer zal achter je zijn, om je te beschermen tegen gevaar.
De Heer zal onder je zijn, zodat je nooit ten onder kunt gaan.
De Heer zal in je zijn, om je te troosten als je verdriet hebt.
De Heer zal naast je zijn als een beschermende muur, wanneer anderen over je vallen.
De Heer zal boven je zijn om je te zegenen.
 
Wilt u meer weten van mijn werk: www.stichtingbutterflychildrenromania.nl of stuur een mail naar [email protected] en ontvang dan nieuwsbrieven om meer te lezen over het werk.
Met een lieve vriendelijke groet,
Evelien Tollenaar