Aftellen

Beste allemaal,
Het is weer tijd voor een nieuwsbrief. Over twee en een halve week hoop ik weer te vertrekken naar Roemenië. Ruim twee weken mag ik mijn tijd weer doorbrengen in het kindertehuis. Langzaam begin ik de dagen af te tellen. Gister en heb ik nog video-gebeld met de meiden van het kindertehuis Lidia Home. 

De afgelopen weken zijn intensief en druk geweest. Mijn keelamandelen zijn geknipt en er brak een korte periode van herstel aan. De tweeling in Lidia Home worden binnenkort ook geholpen aan hun neus en keelamandelen, maar zij waren momenteel niet fit genoeg om geholpen te worden. 
 

Vier jaar!
Vier jaar geleden, stapte ik als 22 jarige vrouw het kindertehuis te binnen. Zenuwen waren er niet, wel een bepaalde spanning. Een plan van God, zo zag ik het toen nog niet. Ik ging er heen, om mijn studiepunten te halen en mijn kwaliteiten in te zetten in het kindertehuis. Ik stond voor een groot hek, rinkelde de deurbel, ik hoorde kinderstemmen en voeten die langzaam mijn kant op rende. Nieuwsgierige kinderogen keken mijn aan, mijn koffer werd al door de oudere kinderen naar mijn logeerkamer gebracht. Een onbekende taal, onbekende mensen en een andere cultuur. 

Ik gaf een goede baan op om vrijwillig een half jaar te werken in het kindertehuis. Nadat half jaar zette ik mijn voeten op Nederlandse bodem en mijn hart brak. Is dit hoe het voelt als je 'thuis' komt? Mijn hart gaf heel duidelijk aan: ga terug. Nogmaals een half jaar in Lidia Home doorgebracht, onzeker en zoekend naar wat Gods bedoeling was met mij.  In de laatste weken in Lidia Home werd het toen duidelijk. Het plan van God: in Nederland op afstand betrokken blijven middels een stichting en met regelmaat naar Roemenië. Met dankbaarheid kijk ik terug op de weg die God mij heeft geleid. Verder ben ik dankbaar voor de mensen om mij heen en het bestuur van Stichting Butterfly Children Romania. Op een of andere manier komen er elke keer weer nieuwe sponsoren bij of andere ingangen voor meer bekendheid van de stichting.

Vier jaar later praat ik die onbekende taal af en toe tegen mijn konijnen of zing ik een opwekkingslied in het Hongaars. Loof de Heer o mijn ziel. Lelkem aldd az Urat! En is er nog steeds contact met het kindertehuis Lidia Home. 

Sponsorlunch
Jaarlijks organiseren wij een sponsorlunch. Dit jaar natuurlijk ook. We zijn momenteel, als bestuur, aan het kijken welke datum we de sponsorlunch kunnen organiseren. Het is even een praktische organisatie, gezien ik in de zorg werk en ook af en toe een weekend werk. We hopen de lunch in de maand mei te organiseren. Zodra we een datum hebben geprikt, zullen we dit jullie laten weten. We hopen jullie dan te ontmoeten op de lunch, waarbij er vragen gesteld mogen worden en contact gemaakt kan worden. 
 
Dank -en gebedspunten

• We danken onze God voor de liefde, die hij elke dag ons geeft. Voor de kracht om door te gaan met het werk en de genade. 
• We danken de Heer voor de giften die elke maand binnen komen. Dank aan de sponsoren. 
• We danken de Heer voor het mooie contact dat we mogen hebben met dit kindertehuis.
• We bidden voor de kinderen, leiding en bestuur van het kindertehuis.
• We bidden ook voor jullie, als betrokkenen.